Zulmün reva görüldüğü, çocukların öldürüldüğü, anaların evlatsız, evlatların ana babasız bırakıldığı topraklarda, İdlib’in kamplarındaydım. Bir gün boyunca, insanlığın yaşam mücadelesine şahit oldum. Çok şey yazmak istemiyorum buraya uzun uzadıya.
Olanı olmayanı videoda yansıtmaya, anlatmaya çalıştım.
Ben hayatımda ilk defa bu kadar çok “bir şey” yaptığımı hissettim. Acıyı omuzladığımı ve taşıdığımı hissettim ilk defa.
Ricam, elden ele duyurmanız, #İdlib’in çocuklarının sesine ses olmanızdır.